خجالت هم چیز خوبیست خودمحوری و گستاخی و خودخواهی, اربده کشی، زور گویی، دزدی و...گوشه ای از صفات شوم ریئس دولت کودتاست و قائدتن اگر به درجه ای برسد که شرافت انسان را زیر سوال ببرد, باید چاره ای جدی اندیشید.
جملات بالا رو برای کسانی بازگو کردم که فراموش کردند با چه شخص لمپن و بیسوادی و بیشعوری طرف هستند و به این حیوان وحشی نماد با شرافتِ "شجاعت" رو اعطا میکنن و استدلال عوامانشونم اینه که مگر نمی بینید چطوری جلوی خامنه ای ایستاده.
فقط برای روشن شدن اذهان چند خطی در باره شجاعت مینویسم و مقایسه های کوتاهی میکنم بین کسانی که لیاقت دریافت نشان شجاعت را دارند، باشد تا بتوانیم برای آگاهی و روشن شدن حقیقت کمکی کنیم.
در ابتدا تعریف کوتاهی از شجاعت رو با هم مرور میکنیم
شجاعت در معنی لغوی بدین معناست: دلیری در کارزار، دلاوری، دل داری
در اینجا لازمه این رو توضیح بدهم که شجاع کسی نیست که دست به هر کار خطرناک ، ترس آور و احمقانه ای بزند و منافع هموطن هاش را از بین ببرد.
مثلاً اگر کسی در موقع خطرات طبیعی مثل زلزله، آتشفشان و یا گردباد، و یا در کشتی به موقع طوفان نترسد را نمیتون شجاع نامید. اینگونه اشخاص بیشتر از اینکه شجاع باشند، احمق و یا ساده لوح محسوب می‌شوند.
شجاع کسی است که با تمام فشارها و موانع موجود به هیچ وجه بر سر آرمانهای مردمش با هیچ کس معامله نکند، و منافع مردم و کشورش بر تمام احساساتش مقدم باشد این شخص را شجاع نامند و این صفت، یک صفت پسندیده و مورد تشویق و احترام می‌باشد.
از این دست افراد در تاریخ و تمدن ما تا امروز بسیار بوده که بنده برای مثال به همین چند سال اخیر بسنده میکنم.
با ابن تفسیر آیا حق این مردک دروغگو و دغل باز است که وی را شجاع بنامیم و با شجاعت پوشالی و دروغینش، دیگرانی که زحمت برای ما کشیدن و جانفشانی کردن را محکوم کنیم؟
برای مثال مقایسه ای کوتاه میکنم بین شجاعت شرف آل قلم "احمد زید آبادی" که با این حجم انبوه شکنجه، حسرت یک آه را بر عمال ولایت گذاشت و آبروی اهل قلم را در ایران و جهان خرید و شجاعت نداشته محمود احمدی نژاد که با تکیه بر اربابان قدرتش( سپاه) و پول بیکران منابع کشور آبرویی برای ایران و ایرانی باقی نگذاشته.
مقایسه میکنم بین شجاعت مجید توکلی که با نعره شیر گونه خود پایه های استبداد را لرزاند و شجاعت نداشته محمود احمدی نژاد که بیش از یک تظاهر به شجاعت نیست.
مقایسه میکنم بین شجاعت سهرابها و نداها با دستان خالی، در کف خیابان، علیه دیکتاتور بی رحم و آدم کش و محمود احمدی نژاد که زهر ترک شد از صدای انفجار یک ترقه در شش فرسخی اش!
مقایسه میکنم بین شجاعت میر حسین موسوی و کروبی که با تمام فشارها، بر خود و خانوادشون حاضر به معامله برای آرمانهای مردمشون نشدن و محمود احمدی نژاد که از ضرب الاجل رهبرش رنگش شده بود مثل زردک (هویج زرد) و توهین ناموسی را به سبیل هاش کشید و رد شد.
مقایسه میکنم...
حال از دوستان میپرسم شرافت و شجاعت چیست و در کجاست!؟
جملات بالا رو برای کسانی بازگو کردم که فراموش کردند با چه شخص لمپن و بیسوادی و بیشعوری طرف هستند و به این حیوان وحشی نماد با شرافتِ "شجاعت" رو اعطا میکنن و استدلال عوامانشونم اینه که مگر نمی بینید چطوری جلوی خامنه ای ایستاده.
فقط برای روشن شدن اذهان چند خطی در باره شجاعت مینویسم و مقایسه های کوتاهی میکنم بین کسانی که لیاقت دریافت نشان شجاعت را دارند، باشد تا بتوانیم برای آگاهی و روشن شدن حقیقت کمکی کنیم.
در ابتدا تعریف کوتاهی از شجاعت رو با هم مرور میکنیم
شجاعت در معنی لغوی بدین معناست: دلیری در کارزار، دلاوری، دل داری
در اینجا لازمه این رو توضیح بدهم که شجاع کسی نیست که دست به هر کار خطرناک ، ترس آور و احمقانه ای بزند و منافع هموطن هاش را از بین ببرد.
مثلاً اگر کسی در موقع خطرات طبیعی مثل زلزله، آتشفشان و یا گردباد، و یا در کشتی به موقع طوفان نترسد را نمیتون شجاع نامید. اینگونه اشخاص بیشتر از اینکه شجاع باشند، احمق و یا ساده لوح محسوب می‌شوند.
شجاع کسی است که با تمام فشارها و موانع موجود به هیچ وجه بر سر آرمانهای مردمش با هیچ کس معامله نکند، و منافع مردم و کشورش بر تمام احساساتش مقدم باشد این شخص را شجاع نامند و این صفت، یک صفت پسندیده و مورد تشویق و احترام می‌باشد.
از این دست افراد در تاریخ و تمدن ما تا امروز بسیار بوده که بنده برای مثال به همین چند سال اخیر بسنده میکنم.
با ابن تفسیر آیا حق این مردک دروغگو و دغل باز است که وی را شجاع بنامیم و با شجاعت پوشالی و دروغینش، دیگرانی که زحمت برای ما کشیدن و جانفشانی کردن را محکوم کنیم؟
برای مثال مقایسه ای کوتاه میکنم بین شجاعت شرف آل قلم "احمد زید آبادی" که با این حجم انبوه شکنجه، حسرت یک آه را بر عمال ولایت گذاشت و آبروی اهل قلم را در ایران و جهان خرید و شجاعت نداشته محمود احمدی نژاد که با تکیه بر اربابان قدرتش( سپاه) و پول بیکران منابع کشور آبرویی برای ایران و ایرانی باقی نگذاشته.
مقایسه میکنم بین شجاعت مجید توکلی که با نعره شیر گونه خود پایه های استبداد را لرزاند و شجاعت نداشته محمود احمدی نژاد که بیش از یک تظاهر به شجاعت نیست.
مقایسه میکنم بین شجاعت سهرابها و نداها با دستان خالی، در کف خیابان، علیه دیکتاتور بی رحم و آدم کش و محمود احمدی نژاد که زهر ترک شد از صدای انفجار یک ترقه در شش فرسخی اش!
مقایسه میکنم بین شجاعت میر حسین موسوی و کروبی که با تمام فشارها، بر خود و خانوادشون حاضر به معامله برای آرمانهای مردمشون نشدن و محمود احمدی نژاد که از ضرب الاجل رهبرش رنگش شده بود مثل زردک (هویج زرد) و توهین ناموسی را به سبیل هاش کشید و رد شد.
مقایسه میکنم...
حال از دوستان میپرسم شرافت و شجاعت چیست و در کجاست!؟
0 نظرات:
ارسال یک نظر