خوشا به حال مردم سوریه که هر هفته جمعه خشم دارن و بدا به حال ما که شورای راه سبز امید داریم!

واقعن اینو جدی میگم تو خوش بینانه ترین حالت فکر نمیکردم که ما در ایران مهد تمدن و آزادی و برابری در ३ هزار سال پیش وسابقه فریاد آزادی خواهیمون در 1०० سال پیش و برقراری نظام مشروطه و مجلس، در کشورهای خاور میانه و بین اعراب آخرین کشوری باشیم که آزاد بشم، انتخابات آزاد داشته باشیم و...
اما الان حسرت میخورم که چرا تو یک کشور عربی زندگی نمیکنم که بتونم حداقل هفته ای یک بار برم داد بزنم بگم مرگ بر دیکتاتور، بعضی وقتا به خودم افتخار میکردن میگفتم خدا رو شکر که ایرانی هستم و عرب نیستم اما الان واقعن از ایرانی بودنم احساس شرم میکنم॥
آقایون شورای راه سبز امید یعنی ما از سوری ها هم کمتریم یا اینکه شما خیلی بی حالید که فراخوان نمیدید ؟